8) بهمن آتش‌پنجه بیست و هفتم شهریور ١٣٤٧، در شهرستان بهبهان به دنیا آمد. پدرش محمدعلی کشاورزی می‌کرد و مادرش نصرت‌خانم نام داشت. دانش‌آموز چهارم متوسطه در رشته فنی بود. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت و در عملیات کربلای پنج، در بمباران شیمیایی جاده شهید صفوی مجروح شد. بیست و ششم دی ١٣٦٥، در بیمارستان شهید فیاض‌بخش تهران بر اثر عوارض ناشی از آن به شهادت رسید. پیکر او را در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپردند.
تصویری منتشر نشده از سردار شهید اسماعیل دقایقی «فرمانده لشکر 9 بدر» و سردار شهید مهدی زین‌الدین «فرمانده لشکر 17 علی ابن ابی‌طالب(ع)» را مشاهده می‌کنید.
7) مسعود آبرومند بیست و چهارم فروردین ١٣٤5، در شهرستان بهبهان به دنیا آمد. پدرش فضل‌الله، فروشنده بود و مادرش رقیه نام داشت. دانش‌آموز دوم متوسطه دررشته تجربی بود. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. بیست و دوم تیر ١٣٦١، در عملیات رمضان، در کوشک به شهادت رسید. پیکرش مدتها در منطقه برجا ماند و پس از تفحص، در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد. برادرش مجید نیز به شهادت رسیده است.
اینجا مقتل یاران خمینی است. اینجا شهادتگاه مجید آبرومند، خداداد اندامی، عبدالخالق اولادی، عبدالعلی بهروزی، حمدالله شمائلی و سعید موسویون در جزیره مجنون جنوبی است.
ظهر روز دهم فروردین 1363 سفیر شهادت آمد در پای سفره ناهار و تعدادی از دل‌سوختگان را به آن سوی دنیا بُرد. خوب که توجه کنی پوتین‌هایی که دیگر در پای صاحبانش نرفت را می‌بینی. چندتا پوتین است؟! صاحبان آن پوتین‌ها الان کجا هستند؟!
چه کسی می‌دانست که این نقطه، نقطه رهایی از عالم خاکی است؟! چه کسی می‌دانست که در ظهری خونین مقرر شده که مجید، خداداد، عبدالخالق، عبدالعلی، حمداله و سعید از این عالم خاکی می‌پرند و به افلاک می‌رسند؟! چه کسی می‌دانست آن فردی که این عکس را گرفته نیز روزی به همان یاران خواهد رسید؟!
این عکس را سردار شهید حبیب‌الله شمایلی از مقتل برادر و دیگر دوستانش گرفت و دو سال بعد خود نیز به آنان پیوست.
راستی وقتی شهید حبیب‌الله از دریچه دوربین اینجا را نگاه می‌کرد، چه منظره‌ای می‌دید؟!
6) مجید آبرومند سوم فروردین ١٣٤٣، در شهرستان بهبهان دیده به جهان گشود. پدرش فضل‌الله فروشنده بود و مادرش رقیه نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. دهم فروردین ١٣٦٣، با سمت فرمانده دسته در بمباران هوایی جزیره مجنون بر اثر اصابت ترکش راکت هواپیما و مصدومیت شیمیایی به شهادت رسید. مزار وی در زادگاهش قرار دارد. برادرش مسعود نیز شهید شده است.
5) ناصر آب‌روشن ششم تیر ١٣٤٣، در روستای کوتک محمدکریم از توابع شهرستان بهبهان به دنیا آمد. پدرش خلیفه کشاورزی می‌کرد و مادرش گوهر نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت. دوم مهر ١٣٦٤، در مهران توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش خمپاره به گردن، شهید شد. مزار وی در زادگاهش قرار دارد.
اوایل فروردین 1364 با آرام شدن نسبی منطقه عملیاتی بدر و استقرار یگان‌ها در خطوط پدافندی، حکم فرماندهی تیپ گردان‌های مجاهدانِ عراقی که به گردان‌های شهید صدر شهرت داشت، به اسماعیل دقایقی ابلاغ شد.
منطقه عملیاتی هورالهویزه؛ شهید دقایقی در کنار مجاهدان عراقی
او بهترین انتخاب بود. دقایقی در مدت زمانی کوتاه ثابت کرد که این گردان‌ها قابلیت‌های فراوانی دارند و مجاهدان هم با اشتیاق فرماندهی‌اش را پذیرفتند.
تصویری که می‌بینید، یک آمبولانس قدیمی است که اگر چه سرویس مدرسه نیست اما تمام مسافران آن، بچه‌های مدرسه‌ای هستند. دانش‌آموزان «مدرسه راهنمایی شهید پیروز» که روز قبل ، در آتش خشم دیوانه‌ای بدصفت، سوختند و بقایای پاره پاره‌شان، با این آمبولانس، در حال انتقال از غسالخانه به گلزار شهدا است.
روز چهارشنبه، مورخۀ 4 آبان‌ماه 1362 ساعت 17:10 دقیقه عصر، مدرسۀ راهنمایی «شهید حمداله پیروز»، واقع در شهرستان «بهبهان» مورد اصابت یک فروند موشک شلیک شده از سوی ارتش بعث عراق قرار گرفت و در این جنایت تاریخی، 69 دانش‌آموز، 4 معلم و 1 خدمتگزار (جمعاً 74 نفر) به شهادت رسیدند.
در چهلمین سال‌گشت این فاجعه، یاد و خاطره شهدای آن را گرامی می‌داریم . روحمان با یادشان شاد.
روز چهارشنبه، مورخۀ 4 آبان‌ماه 1362 ساعت 17:10 دقیقه عصر، مدرسۀ راهنمایی «شهید حمداله پیروز»، واقع در شهرستان «بهبهان» مورد اصابت یک فروند موشک شلیک شده از سوی ارتش بعث عراق قرار گرفت و به خاک و خون کشیده شد.
برای مشاهده تصویر در ابعاد اصلی، اینجا کلیک کنید
در این جنایت تاریخی، از جمع 325 دانش‌آموز و 15 معلم، مدیر، معاون و خدمتگزار؛ 69 دانش‌آموز، 4 معلم و 1 خدمتگزار (جمعاً 74 نفر) به شهادت رسیده و بیش از 130 دانش‌آموز و 11 معلم مجروح شدند.
در چهلمین سال‌گشت این فاجعه، یاد و خاطره شهدای آن را گرامی می‌داریم. روحمان با یادشان شاد و لعن و نفرین ابدی بر صدام و صدامیان و تمامی فراعنۀ تاریخ که اریکه سلطنت خود را بر خون پاکان و آزادگان بنا می‌کنند، غافل از آن‌که «خون»، برای تختِ طاغوت‌ها، تیزابی است که هیچ چاره‌ای ندارد. بنگرید که صدام و دودمانش، امروز در کدامین کنجِ تاریخ ایستاده‌اند.
