کوچه شهید

هشت سال جنگ تحمیلی برای شهرستان بهبهان 278 مفقودالاثر باقی گذاشت که در طول سالهای گذشته، پیکر مطهر 206 تن از آنها به کشور بازگردانده شده است و همچنان 72 خانواده‌ بهبهانی چشم به راه شهدای مفقود‌الاثرشان هستند که بعد از 35 سال از پایان جنگ هنوز تفحص نشده‌اند و در برخی از موارد، هیچ اطلاعاتی در مورد آنها نیست.

وقتی پای درد و دل خانواده‌های شهدایی می‌نشینیم که پیکر فرزندان و همسران و برادرانشان بازگردانده نشده، می‌گویند هر بار که شهید گمنام می‌آورند، ما فکر می‌کنیم شاید جگرگوشه ما نیز میان این شهدا باشد. متاسفانه بسیاری از پدر و مادرها در سالهای گذشته بدون اینکه پیکر فرزندانشان را تحویل بگیرند و یا حتی در مورد چگونگی شهادت و محل شهادت فرزندانشان چیزی بدانند، فوت شده‌اند.

278 مفقودالاثر جنگ تحمیلی بهبهان یادآور بهایی است که این شهرستان برای آرمان‌های اسلام و انقلاب پرداخته است. هر روز که پیکر مطهر شهیدی پس از ده‌ها سال کشف می‌شود، باید به ما یادآوری کند که جنگ هنوز برای بسیاری از خانواده‌ها به پایان نرسیده است و برای آنها جنگ، به معنی مایه گذاشتن از عزیزترین دارایی‌ها و انتظاری جان‌کاه برای سالها و بلکه دهه‌ها خواهد بود.

اسامی شهدای مفقودالجسد شهرستان بهبهان

در هشت سال حماسه و دفاع غرورآفرین، قاسم‌هایی در کربلای ایران سر برآوردند که درس بزرگی به بشریت دادند. سربازانی از جنس بهشت، غیور مردان عرصه پیکار که از جذابیت‌های دنیوی گذشتند و با احساس مسئولیت در برابر هویت و فرهنگ خود، دفاع و مقاومت را با هر سن و سال به جهانیان آموختند، درس آزادگی و غیرت را که از عاشورا آموخته بودند مشق کردند و قاسم‎وار پا به میدان گذاشتند و حماسه‎هایی آفریدند جاویدان.

در جستجوی این گنج عظیم، به رزمنده نوجوانی می‌رسیم که در اوج شور و شوق بازی‌های کودکانه‌اش، بازی جنگ و دفاع را به تمام بازی‌ها ارجحیت داده و او کسی نیست جز «شهید منوچهر طیبی‌زادیان،کوچکترین رزمنده شهید دفاع مقدس شهرستان بهبهان»، نوجوانی با 14 سال و 3 ماه و 27 روز سن اهل شهر تشان از توابع شهرستان بهبهان از دیار شیرمردان استان خوزستان.

اوایل فروردین 1364 با آرام شدن نسبی منطقه عملیاتی بدر و استقرار یگان‌ها در خطوط پدافندی، حکم فرماندهی تیپ گردان‌های مجاهدانِ عراقی که به گردان‌های شهید صدر شهرت داشت، به اسماعیل دقایقی ابلاغ شد.

منطقه عملیاتی هورالهویزه؛ شهید دقایقی در کنار مجاهدان عراقی

او بهترین انتخاب بود. دقایقی در مدت زمانی کوتاه ثابت کرد که این گردان‌ها قابلیت‌های فراوانی دارند و مجاهدان هم با اشتیاق فرماندهی‌اش را پذیرفتند.